Arap Sosyalist Baas Partisi Suriye’de 1963’te darbeyle iktidara geldi. 1970 yılında parti içi darbeyle Beşar Esad’ın babası Hafız Esad iktidarı ele geçirerek, 1971’de Suriye Devlet Başkanı oldu. Esad ailesinin gerçek soyadı aslında vahşi anlamına gelen “Vahş” idi. Ancak dedeleri Ali Süleyman, bu soyadını değiştirerek “Esad” ismini seçti.
SÜNNİ HALKA Şİİ BAŞKAN
Böylece halkının çoğunluğu Sünni olan Suriye’de yönetim Şiiliğin Nusayri koluna bağlı olan Esad yönetiminin eline geçti. Bu geçişle birlikte Suriye’de Baas rejimi ile başlayan zulüm dönemi Esad döneminde zirveye ulaştı. Yüz binlerce muhalif zindanlarda işkencelerden geçirilerek öldürüldü.
AĞABEYİ ÖLÜNCE…
Hafız Esad, yerine büyük oğlu Basil Esad’ı hazırlıyordu. Ancak Basil Esad, 1994 yılında bir trafik kazasında ölünce, gerçek mesleği “göz doktorluğu” olan Beşar Esad’a devlet başkanlığının yolu açıldı. Beşar Esad, babasının 10 Haziran 2000’de ölümü üzerine 2000’de Baas rejiminin başına geçti. İktidarını baskı ve zulüme borçlu olan Beşar Esad babasının yolundan giderek muhaliflere yaşama hakkı tanımadı.
2011’DE İSYAN BAŞLADI
Bu kadar zulmün ardından Orta Doğu ülkelerini kasıp kavuran Arap Baharı, Ocak 2011’de Suriye’de de esmeye başladı. Ufak çaplı gösteriler ilk olarak 15 Mart 2011’de Dera’da büyük çaplı gösteriye dönüştü.
KIVILCIM ALEVE DÖNÜŞTÜ
Ancak Dera’da başlayan bu özgürlük hareketi bütün baskılara rağmen giderek büyüdü. Önce Humus ardından başkent Şam’a bile sıçradı. Bunun adı iç savaştı ve Suriye için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
SÜNNİ ŞEHİRLER HEDEFTE
Şii Esad liderliğindeki Suriye ordusu, Sünni halkın yoğunlaştığı Halep, İdlib gibi kentler başta olmak üzere muhaliflerin yoğun olarak yaşadığı yerleri gece gündüz bombaladı. Kadın çocuk demeden binlerce kişi öldürüldü.
TÜRKİYE’Yİ DİNLEMEDİ
Esad yönetimi Türkiye’nin “demokratikleşme” çağrılarına yıllarca kulağını tıkadı. İktidarını devam ettirebilmek için ülkesini Rus ve İran askerlerine açarak ayakta kalmaya çalıştı. Ülkesinin bir bölümü bölücü terör örgütü PKK’nın eline geçmesine rağmen onlardan bile medet umarak, Türkiye hariç herkesle iş birliği yapmaya çalıştı. Esad’ın bu kaçışları 27 Kasım’da son buldu.
27 KASIM DEVRİMİ
Muhalif güçler, 8 Aralık sabahı başkent Şam’a girdi. Böylece bir devir daha tarihe karıştı. 61 yıllık Baas ve 54 yıllık Esad zulmü, tarihin karanlık sayfalarına gömüldü. 61 yılın sonunda geriye kalan ise milyonlarca ölüm, kan, gözyaşı ve acı oldu.
